Od końca XV wieku zamek Książ na Śląsku (dzisiaj Polska) był w posiadaniu rodziny Hochberg. To oni nadali zamkowi jego obecny renesansowy charakter. Zamek gościł wiele sławnych osobistości. Wśród gości byli tu m.in. król pruski Fryderyk Wilhelo III, car Rosji Mikołaj I, John Quincy Adams, późniejszy prezydent USA, oraz Winston Churchill, premier Wielkiej Brytanii.
Rodzina Hochbergów była właścicielem zamku do 1941 roku. Z powodu globalnego kryzysu gospodarczego i ekstrawaganckiego stylu życia popadli oni w długi, w wyniku czego rząd niemiecki przejął nieruchomość.
W latach 1794-97 wzniesiono ruiny zamku Stary Książ w stylu gotyckim. Do zamku prowadził most zwodzony, były tu wieże bramne, kapica i lochy. Stary Książ pełnił funkcję muzeum. Hans Heinrich VI von Hochberg zgromadził tu liczne trofea myśliwskie, ale również obrazy i wiele innych wartościowych eksponatów. Od maja 1945, w Starym Książu stacjonowali żołnierze rosyjscy. Zamek został przez nich podpalony, wszystkie eksponaty zaginęły bez śladu.
W 1944 r. zamek Książ stał się częścią nazistowskiego projektu pod kryptonimem „Riese”. Historycy spekulują, że rozległe prace w zamku sugerują, że był to przyszły hitlerowski sztab wojskowy. Wykorzystując niewolniczą siłę roboczą, zbudowano tu nowe schody i szyb windy, po to aby usprawnić drogi ewakuacyjne. Wykopano dwa poziomy podziemnych tuneli, aby zapewnić ochronę przed nalotami. Zniszczone zostały wówczas pomieszczenia zamkowe, w których większość elementów dekoracyjnych została usunięta. Po II wojnie światowej, podczas sowieckiej okupacji zamku, eksponaty, które przetrwały, zostały skradzione lub zniszczone.
